Rozdział 14: Powinnaś o tym wiedzieć

Rozdział dedykuję fanom Górala, łączmy się w bólu i przeżyjmy tę potworną stratę razem. :(

Kiedy wchodzę do kawiarni, Diego już tam siedzi. Pisze coś w telefonie, popijając kawą. Jeszcze raz głośno wzdycham i staram się iść pewnym krokiem w stronę jego stolika. Kiedy zajmuję miejsce naprzeciwko, podnosi na mnie wzrok, ale nic nie mówi. Po chwili wraca do swojej komórki.

Po krótkiej chwili chowa ją i przenosi wzrok z powrotem na moją osobę.

- Po co chciałaś się spotkać? - pyta.

- Wiesz, po co - odpowiadam. Wzdycham. - Cieszę się, że jeszcze nie wyjechałeś.

- Niespodziewanie zadzwonił mój nowy szef z informacją, że dostałem pracę i zaczynam jutro.

Patrzę na niego. Sama nie wiem, czy to, że Diego będzie teraz na miejscu to dobra wiadomość, czy zła. Z jednej strony jest większa szansa na to, że porozmawia z rodzicami Leona. Choć nadal istnieje możliwość zadzwonienia do nich. Z drugiej - po prostu zostaje. Przysięgam, że mimo tego, iż znam go tak krótko, jego obecność mi przeszkadza.

Nabieram głośno powietrze.

- Mieszkasz u Leona?

- Powinnaś o tym wiedzieć - mówi z wrednym uśmiechem. - Myślałem, że takie wspólne udawanie pary zbliża do siebie ludzi.

Mrużę oczy. Nie mogę uwierzyć w to, jaki naprawdę jest. Widząc go z szatynem, myślałam, że są naprawdę dobrymi przyjaciółmi. Miałam go za kogoś, przy kim Verdas nie musi nikogo innego udawać. Tymczasem on to zwykły cham.

- Dobrze wiesz, że się pokłóciliśmy, więc wystarczyło mi powiedzieć, że to nie mój interes.

Rozsiada się wygodniej na swoim krześle i uśmiecha się.

- To nie twój interes - powtarza moje słowa, szczerząc się. - Jeśli przyszłaś rozmawiać o nim, to tracisz czas. Nie obchodzą mnie wasze sprawy i ten wasz chory "związek".

Ponownie wpatruję się w jego twarz, mając nadzieję, że coś z niej wyczytam. To niedorzeczne - parę dni temu, gdyby nie Leon, pewnie by się na mnie rzucił, a teraz zachowuje się, jakbym nie wiem, co mu zrobiła.

- Pracujecie razem, załatw to z nim.

- Leon ma wolne.

Wzrusza ramionami, a do mnie dociera, że dobrze to wiedział. Musi mieć więc jakiś kontakt z szatynem.

- Przyszłam cię prosić, żebyś nic nie mówił jego rodzicom.

Prycha.

Kręcę głową, po czym wstaję i zdenerwowana opuszczam lokal.

* * *

Do mojego pokoju wchodzi Megan, Dziewczyna siada obok mnie na łóżku i opiera głowę o moje ramię. Uśmiecham się do niej lekko i zamykam książkę, którą próbowałam czytać. Niestety wszystko na nic. Moje myśli wciąż krążą wokół Leona i jego komórki, której nie odbiera. Zastanawiam się, czy tylko mnie tak zlewa, czy wszystkich, którzy próbują się z nim skontaktować. 

Od naszego ostatniego spotkania minęły już 3 dni. Verdas od tego czasu nie przyszedł do firmy, nie odbiera telefonów, a kiedy byłam u niego w mieszkaniu, pocałowałam klamkę. Nie mam pojęcia, co się z nim dzieje, a najgorsza jest świadomość, że Diego wie. Ten człowiek jest jeszcze bardziej irytujący niż Leon kiedyś. Po spotkaniu w kawiarni, zadzwoniłam do niego, aby spytać, co mam zrobić, żeby o niczym nie mówił rodzicom szatyna - minęło parę godzin, a on nadal mi nie odpowiedział.

- Co tam? - pytam siostrę.

- Nie uwierzysz, co dzisiaj... - przerywa na dźwięk mojego telefonu. 

Niechętnie wstaję i odbieram.

- Halo?

- Przyjdź za pół godziny do knajpy obok mieszkania Leona - rzuca znajomy głos Diego i się rozłącza.

Biorę szybko torebkę i zakładam czarną, rozpinaną bluzę z kapturem. Następnie wciągam bordowe converse'y i już mam wychodzić, kiedy zatrzymuje mnie głos Megan.

- Gdzie idziesz? - pyta smutno. Widzę po jej twarzy, że jest rozczarowana. Od czasu tego całego wyjazdu do rodziców Verdasa, spędzamy ze sobą bardzo mało czasu. Okazuje się, że nie jestem w stanie pogodzić pracy, związku - o ile można to tak nazwać - i rodziny.

- Za niedługo wrócę, to nie potrwa długo.

Odwracam się do drzwi.

- Idziesz się spotkać z tym swoim szefem? - znowu mnie zatrzymuje. Najwyraźniej nie jest zbyt zadowolona moją relacją z szatynem. W sumie na jej miejscu też bym nie była. Kiedyś każdą wolną chwilę spędzałam z nią i ojcem, teraz najzwyczajniej w świecie nie mam tych wolnych chwil.

- Jak wrócę, pogadamy - rzucam i jak najszybciej wychodzę, aby nie stracić więcej czasu.

Po drodze obiecuję sobie, że postaram się spędzić z siostrą więcej czasu. Jeszcze niedawno byłam na bieżąco z wszystkimi wydarzeniami z jej życia, aktualnie - nie wiem nawet, jakie są jej oceny.

Idę pieszo, ponieważ o tej godzinie żaden autobus już nie jeździ. Kiedy wchodzę do małej knajpki, od razu rzuca mi się w oczy Diego. Siedzi przy barze, pijąc drinka. bez wahania siadam obok.

- Napijesz się czegoś? - proponuje. Już wiem, jak będzie wyglądała reszta naszego spotkania. Zadziwiające jest, że w tak krótkim czasie, potrafię go tak dobrze poznać. Niestety wolałam swoje pierwsze wrażenie.

- Przejdź do rzeczy. Nie mam czasu na pogawędki.

Uśmiecha się pod nosem. Nie wiedziałam, że ktoś jest w stanie, aż tak mnie irytować - myliłam się. Diego jest po prostu mistrzem tej dziedziny. Zastanawiam się, czy przy Verdasie też się tak zachowuje. Być może szatyn od dziecka przyjaźnił się z nędzną maską Domingueza.

- Pytałaś, co możesz zrobić, żeby rodzice Leona nie poznali waszej tajemnicy.

Kiwam głową.

- Zerwiesz z Leonem, a ja zapomnę o tym, co słyszałem.

* * *

Jeju, znowu krótki i kiepski ;-; PRZEPRASZAM. Nawet Leosia nie ma :O Mi naprawdę ostatnio strasznie ciężko pisze się rozdziały tutaj i podejrzewam, że to wina tego, iż mój początkowy plan... Brak słów. Leonetta nie miała być razem przed końcem opowiadania, Diego miał być zupełnie kimś innym i wgl :///

Nawiązując do dedykacji. Nie wiem, jak Wy, ale ja z "Violetty" przerzuciłam się na "Top model" i... AKTUALNIE RYCZĘ OD PONIEDZIAŁKU. Jak mój faworyt od castingów mógł odpaść ;(( Tak, wspaniałe miejsce do rozmawiania o tym programie, ale TRUDNO, PRZEŻYJECIE :D Jeśli są tu fani Baryzy... przepraszam, ale CZEMU GÓRAL A NIE BARYZA?!?!?!?!?!?! 

Tak btw Tyszka mówił Góralowi, że nie umie być mężczyzną, a sam siedział w spodniach w jakieś kwieciste wzory :X

Nie, no za dużo kawy przepraszam :( Na koniec tej bezsensownej notki oznajmiam, że JA WIERZĘ W MEGO GÓRALA I KIBICUJĘ JEGO KARIERZE, ZWIĄZKU Z OLGĄ I WGL... ;// :(